دمنوش شنبلیله و گزنه و گشنیز کیسه ای نیوشا (۲۰عددی)

توضیحات

دمنوش شنبلیله و گزنه و گشنیز

اگر قصد خرید دمنوش شنبلیله و گزنه و گشنیز نیوشا دارید، پیشنهاد می‌کنیم حتماً توضیحات درج شده در این صفحه رو مطالعه کنید. می‌توانید دمنوش شنبلیله و گزنه و گشنیز را از سایت ما تهیه کنید.

دمنوش شنبلیله و گزنه و گشنیز نیوشا دارای خواص زیادی از جمله کاهش اضطراب و استرس، ضد افسردگی، تنظیم فشارخون، کاهش دردهای قاعدگی، تقویت سیستم ایمنی بدن و افزایش قدرت باروری است. در ادامه به طور کامل در مورد دمنوش شنبلیله و گزنه و گشنیز صحبت می‌کنیم.

گیاه شنبلیله

نام تجاری گیاه شنبلیله: Fenugreek

نام علمی گیاه شنبلیله: . Trigonella foenum-graecum L

تاریخچه شنبلیله:

شنبلیله یا شنبلید یک گیاه یک‌ساله با گل‌های سفید و دانه‌های سفت، زردفام- قهوه‌ای، زاویه‌دار و متعلق به خانواده باقلاییان (Fabacecae یا Fabaceae) است. ارتفاع آن به ۶۰-۳۰ سانتی‌متر می‌رسد. برگ‌های آن سه بخشی، دندانه‌ای و تخم‌مرغی شکل و به رنگ خاکستری- سبز هستند. هر یک از غلاف‌های شمشیری شکل نازک آن حاوی ۲۰-۱۰ دانه است. دانه‌های شنبلیله کوچک و طول آن‌ها ۵ میلی‌متر است.

بومی بخش‌های جنوبی اروپا و غربی آسیا است و طبق نظر برخی کارشناس‌ها و محقق‌ها، این گیاه ابتدا بومی ایران بوده است و سپس به سایر نواحی منتقل شد. شنبلیله به طور گسترده‌ای در هند، چین، آفریقا، الجزایر، عربستان صعودی، پاکستان، مصر، ترکیه، اکراین، اسپانیا و ایتالیا پرورش داده می‌شود.

توزیع گسترده کشت شنبلیله در دنیا، از مشخصه‌ی انطباق آن با شرایط آب وهوایی و محیط‌های رشد گوناگون است؛ ممکن است که شب‌های سردتر بر محتوای ساپوژنین (ساپونین‌های استروئیدی) دانه شنبلیله اثر مفید داشته باشد. در کتب سنتی به اسم حلبه معروف می‌باشد. در فرانسه به آن Trigonelle می‌گویند. نام این گیاه از کلمه یونانی Trigonou، به معنای مثلث، به دلیل مثلثی بودن شکل برگچه‌ها و «foenum-graecum» به معنای “hay Greek “یا علف یونانی به دلیل کاربردهای فراوان آن در یونان باستان، گرفته شده است.

خواص دمنوش شنبلیله

• کاهش دردهای قاعدگی
• تسکین علائم یائسگی
• تنظیم قند خون
• تنظیم کلسترول خون
• افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
• تقویت سیستم ایمنی بدن
• بهبود عملکرد غده تیروئید
• بهبود کم خونی
• ضد سرطان
• تسکین زخم معده
• بهبود عملکرد کلیه
• افزایش شیر مادران
• تنظیم فشار خون
• ادرارآور
• تقویت استخوان‌ها و مفاصل
• تسریع کاهش وزن
• ضد التهاب
• رفع یبوست
• افزایش قدرت باروری

دانستنی‌های شنبلیله

• اولین کاربرد ثبت شده شنبلیله بر روی یک پاپیروس مصری باستانی است که تاریخ آن به ۱۵۰۰ سال پیش از مسیح برمی‌گردد. دانه‌های شنبلیله به طور متداول در پخت و پز استفاده می‌شود.
• گیاه شنبلیله قرن‌ها به عنوان یک ادویه آشپزی در کشورهای اروپایی استفاده شده است و در هند، پاکستان، بنگلادش و سایر کشورهای آسیایی یک جزء محبوب در پودرهای کاری، ترشی‌ها و مخلوط ادویه‌ها است.
• امروزه دانه‌ها یا عصاره شنبلیله در محصولات نانوایی، محصولات لبنی یخ‌زده، محصولات گوشتی، چاشنی‌ها، آبنبات، پودینگ‌های ژلاتین و نوشیدنی‌های غیرالکلی استفاده می‌شوند.
• دانه‌های شنبلیله حاوی پیش‌سازهای هورمون هستند که تولید شیر را افزایش می‌دهند. برخی دانشمندان معتقدند که این اثر امکان‌پذیر است چراکه بافت سینه‌ها غدد عرقی هستند که تغییر شکل داده‌اند و شنبلیله تولید عرق را تحریک می‌کند.
• دانه‌های شنبلیله تلخی مطلوب و شیرینی ملایمی دارند.
• برای کاهش تلخی، دانه‌های شنبلیله پیش از مصرف باید تفت داده شوند.

گیاه گزنه

نام تجاری گیاه گزنه: Stinging Nettle

نام علمی گیاه گزنه: Urtica dioica L.

تاریخچه گزنه:

بسیاری از مردم گزنه را گیاهی آزار دهنده می‌دانند هر چند این گیاه از زمان‌های قدیم برای تهیه‌ی غذا، پوشاک و دارو استفاده می‌شد. نام علمی گزنه از کلمه‌ی لاتین به معنی «من می‌سوزانم» گرفته شده که به ویژگی گزندگی برگ‌های این گیاه اشاره دارد. نام انگلیسی آن از زبان آنگلوساکسون و از کلمه‌ی Noedl یا سوزن مشتق شده است.

در اثر تماس بدن با کرک‌های گزنده‌ی این گیاه محتویات سوزآور این کرک ها، که اسید فرمیک است، وارد پوست بدن شده و ایجاد سوزش می‌کند. گزنه در بیشتر نواحی مرطوب کشور خصوصاً در مناطق شمال، غربی و مرکزی ایران می‌روید.

خواص گزنه

• افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
• ادرارآور
• بهبود عملکرد کلیه
• بهبود عملکرد غده تیروئید
• بهبود عملکرد قلب و عروق
• بهبود عملکرد کبد
• بهبود عملکرد دستگاه گوارش
• تنظیم قند خون
• تنظیم کلسترول خون
• تنظیم فشار خون
• افزایش قدرت باروری
• ضد التهاب
• ضد آلرژی
• بهبود عملکرد مجاری ادراری

دانستنی‌های گزنه

• قرن شانزدهم و هفدهم میلادی، در اسکاتلند برای تهیه‌ی دستمال سفره از فیبرهای گزنه استفاده می‌شد.
• وقتی آلمان و اتریش در طول جنگ با کمبود پنبه مواجه شدند، ناگهان ارزش گزنه برای جایگزینی آن افزایش یافت. یونیفورم ارتش آلمان در جنگ جهانی اول از گزنه تهیه می‌شد.
• در مازندران به خصوص در روستاهای جنوب ساری، شب چهارشنبه سوری از شاخه‌های ظریف گزنه آشی پخته می‌شود که طعم خاص و مطبوعی دارد. این آش مخصوص چهارشنبه سوری است و برخلاف انتظار طعم تند و گزنده‌ای نداشته و کمی شیرین است.
• اخیراً کارخانه‌هایی در اتریش، آلمان و ایتالیا تولید تجاری منسوجات گزنه را آغاز کرده اند.
• از برگ این گیاه کلروفیل استخراج می‌شود که در صنعت، برای رنگ کردن صابون، روغن‌ها و همچنین مواد عطری مختلف استفاده می‌شود.
  ابن سینا در یکی از کتاب‌هایش به اثر کاهندگی قندخون برای این گیاه اشاره کرده است.

گیاه گشنیز

نام تجاری گیاه گشنیز: Coriander

نام علمی گیاه گشنیز: . Coriandrum sativum L

تاریخچه گشنیز:

گشنیز گیاه یکساله، علفی و از خانواده چتریان (Apiaceae یا Umbelliferae) است. در دماهای بالای ۴ درجه سانتی‌گراد جوانه می‌زند اما دمای مطلوب برای ژنوتیپ‌هایی با میوه‌های کوچک ۲۰-۱۷ درجه سانتی‌گراد و ژنوتیپ‌هایی با میوه‌های بزرگتر ۲۷-۲۲ درجه سانتی‌گراد است. پس از افزایش طول ساقه، گشنیز به دماهای پایین حساس ولی به خشکی مقاوم می‌شود. فرآیند کامل گل‌دهی آن در آب و هوای سرد و بارانی به طور قابل توجهی طولانی‌تر می‌شود در نتیجه تعداد میوه‌ها کاهش می‌یابند یا چندین میوه تنها یک مریکارپِ حاوی یک دانه خواهند داشت.

میوه‌های گشنیز تقریبا گرد هستند و از دو مریکارپ که هر کدام حاوی یک دانه است، تشکیل شده‌اند. مریکارپ جزیی از میوه است که در زمان بلوغ از هم جدا می‌شود. دانه‌های گشنیز سبز مایل به قهوه‌ای و بسیار معطر هستند. درباره خاستگاه اولیه گیاه گشنیز اطلاعات کمی وجود دارد، اگرچه به طور کلی گفته می‌شود که گشنیز بومی نواحی جنوبی اروپا و غربی مدیترانه است. کارشناسان معتقدند که کاربرد آن حداقل به ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح برمی‌گردد. نام گشنیز از واژه‌های یونانی (koros) به معنی (حشره) یا (koriannon) به معنی (ساس) مشتق شده است.

نام آلمانی «Wanzendill» و نام روسی «klopovnik» این گیاه نیز از کلمات آلمانی و روسی به معنی (ساس= Bug) مشتق شده‌اند. این بو توسط ترکیبات آلدهیدی متفاوت موجود در روغن ضروری گیاه سبز ایجاد می‌شود. در طول رسیدن گیاه، این ترکیبات آلدهیدی ناپدید می‌شوند. در برخی منابع به شاخ و برگ گشنیز cilantro و به دانه‌های معطر آن coriander می‌گویند.

خواص گشنیز

• کاهش اضطراب و استرس
• ضد افسردگی
• بهبود کیفیت خواب
• ضد تشنج
• ضد میکروب
• بهبود عملکرد مغز
• افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
• تنظیم کلسترول خون
• ضد التهاب
• ضد درد
• تنظیم قند خون
• بهبود عملکرد قلب و عروق
• تسکین زخم معده
• بهبود عملکرد کبد
• ادرارآور
• ترمیم و جلوگیری از پیری پوست
• افزایش قدرت باروری
• تنظیم ضربان قلب
• ضد سرطان
• بهبود عملکرد عصبی – شناختی
• تسریع کاهش وزن

دانستنی‌های گشنیز

• برگ‌های تازه شنبلیله که به طور متداول به عنوان Cilantro یا جعفری چینی (Chinese parsley) شناخته شده‌اند، در نواحی شرقی برای پخت و پز و در سبک آشپزی هندی به عنوان طعم‌دهنده غذا یا برای پوشاندن بوی نامطبوع غذاهایی خاص به کار برده می‌شوند.
• در نوشته‌های تاریخی گشنیز یکی از قدیمی‌ترین ادویه‌ها است. این گیاه توسط مصریان، یونانیان و رومی‌ها برای مواردی مانند درمان‎های دارویی منسوب به بقراط کشت شد.
• به نظر می‌رسد مصریان برای دانه‌های گشنیز بسیار ارزش قائل بوده‌اند چراکه آن‌ها در مقبره‌های سلسله بیست و یکم پیدا شده‌اند.
• بریتانیایی‌ها از مخلوط گشنیز با زیره و سرکه برای نگهداری گوشت استفاده می‌کردند.
• چینی‌ها معتقدند افرادی که دانه‌های گشنیز مصرف می‌کنند، جاودانگی پاداش آن‌ها خواهد بود.
• روغن دانه گشنیز در میان ۲۰ روغن ضروری اصلی در بازار جهانی است.
• برای تولید موفقیت‌آمیز میوه گشنیز مجموع دما در طول دوره رویشی باید بیش از ۱۷۰۰ درجه سانتی‌گراد باشد و تنها دماهای بالا به همراه هوای خشک در طول دوره رسیدن، کیفیت قابل قبول میوه‌ها را تضمین می‌کند.
• نان چاودار مشهور روسی به نام «Borodinskij chleb» با گشنیز مزه‎دار می‌شود.
• گشنیز به کشورهای جنوب شرق آسیا از دو مسیر رسیده است: شکل‌هایی با میوه‌های بیضی از هند و ۴۰۰ سال پس از میلاد مسیح، شکل‌هایی با میوه‌های کوچک گرد از چین. شکل‌هایی با میوه‌های بزرگ گرد تنها اخیرا از کشورهای مدیترانه‌ای یا اروپایی معرفی شده‌اند.